Op het allerlaatste moment piept de corona door het wolkendek heen
Eclips in Seltz duurt twee tellen
Door ANDRÉ HORLINGS
Het idee ontstond al in 1996 en werd vorig jaar op 11 augustus gelanceerd. In mei waren de drie bussen volgeboekt. De twaalfjarige Rob ten Berge uit Apeldoorn maakte de reis alleen. ,,Ik ben heel erg geïnteresseeerd in de ruimte en donateur van de Volkssterrenwacht Bussloo. Toen ik ervan hoorde moést ik mee. M'n ouders wilden niet; m'n moeder had al eens samen met mij een maansverduistering gezien. Maar ik mocht, als er een beetje op me gelet werd.''
Het schoolplein in Seltz, een dorp vlak over de Duitse grens bij Karlsruhe in de vergeten noordoosthoek van Frankrijk, werd uitverkoren als ideale uitkijkplaats. Er zou vrij zicht zijn op het te verwachten spektakel en alle ruimte om het uiteenlopende kijk- en fototuig te installeren, voorzien van eclipsbrilfolie.
Blauwe lucht
Rond elf uur, elf minuten voor de start van de eclips, lijken de vooruitzichten somber. De zon prikt wel degelijk met regelmaat door het beweeglijke wolkendek heen en weerspiegelt dan net iets te fel in een meegenomen teiltje vol water. Maar hij wordt nog vaker aan het oog onttrokken. Elf uur elf: er vallen grote druppels naar beneden.Om 11.14 uur blijkt inderdaad het eerste hapje zon verdwenen. Acht minuten later wordt de schim duidelijk. ,,Oh, oh! Ja, ja!'', zoemt over het plein. Half twaalf: ,,Een regenboog bij de zon!'' Het kleurrijke verschijnsel, veroorzaakt door zonneschijn met regen, verdwijnt weer net zo snel.
12.26 uur. Nog vier minuten. De experimenteel meegenomen ijsbloemen sluiten zich inderdaad; zijn trouwens nog lang na het gebeuren nog steeds niet open. Maar de Spaanse margrieten laten zich niet in de luren leggen. De Duitse radio maakt melding van een zee van regenschermen op het raadhuisplein van de tijdelijke Duitse zonnehoofdstad Stuttgart, met ruim 200.000 bezoekers en nog vele duizenden in vastgelopen files.
Waar blijft die corona nou?
Wij hebben geluk. De hemel boven Seltz vertoont een groot blauw gat. De eclipsbril gaat op, om absoluut niets meer te missen. Het sikkeltje wordt steeds kleiner, tot uiteindelijk het overgebleven flinterdunne randje ook verdwijnt. Nù moet de corona verschijnen, de ring van zonnevlammen rond de zwarte nieuwe maan; twee minuten en 16 seconden lang. Waarom gebeurt dat niet? De eclipsbril gaat af. Op de plaats van de laatste zonnestralen hangen nu dikke wolken....Eén minuut. De zware bewolking blijft. ,,Wat erg!'' Het plein is gehuld in een diepe, onwezenlijke duisternis. In de verte blaffen honden. Twee minuten. Heel indrukwekkend, maar de wolken wijken niet. Drie jaar voorbereiding voor niets? Twee minuten veertien seconden. De corona prikt door het wolkendek heen. ,,Ja!!!'' Niet zo indrukwekkend als op foto's, maar toch! Gejuich. Applaus. Brok in de keel. Tranen in de ogen.
Twee seconden later. Het is voorbij. De zon komt tevoorschijn. Het licht gaat weer aan. Nieuwe wolken benemen het zicht op de rest van de show. Dan gaat het regenen.
Zonsverduistering (Wikipedia)
Eclipssite Fred Espenak (NASA) Toonaangevend!
Weersomstandigheden in de eclipszone Volkssterrenwacht Urana (België)
Verslag vanuit de totaliteitszone (Jacob Kuiper, KNMI)
DUTCH COURAGE'S PRODUCTIONS
Documentaires: Arnhem Spookstad | Rees: De verzwegen deportatie | Kriegsgefangenenpost | Drama SS Pavon
Publicaties: Artikelen en features | Krapulistische oprispingen | 100 jaar Apeldoornse Courant
Webcams: World Webcam Monitor > Unprotected webcams > Cruiseship cams > List of webcams and more
Media: Press > TV > Radio & video > Twitter and more
World: Atlas | Natural events | Weather > Climate change | Disasters > Earth's End
Various: Dutch Courage's Boeken | Guitar at Charles Bridge | Contact
Aangepast zoeken